W Wolińskim Parku Narodowym, świat płazów reprezentowany jest przez 9 gatunków. Występują tutaj dwa gatunki traszek: Traszka grzebieniasta (Triturus cristatus) i Traszka zwyczajna (Triturus vulgaris). Są to gatunki dość rzadkie. Prócz traszek, występują także: Ropucha szara (Bufo bufo) Ropucha paskówka (Bufo calamita) i Ropucha zielona (Bufo viridis).
Żaby reprezentowane są przez 7 gatunków: Żabę śmieszkę (Rana ridibunda) Żabę wodnę (Rana esculenta) Żabę trawną (Rana temporaria) i Żabę moczarową (Rana arvalis). Dodatkowo spotyka się także: Kumaka nizinnego (Bombina bombina), Grzebiuszkę (Pelobates fuscus) i Rzekotkę drzewną (Hyla arborea).
Niewątpliwie najciekawszymi gatunkami ze świata płazów Wolińskiego Parku Narodowego są traszki. Traszki są płazami ogoniastymi, to znaczy, że zarówno larwy, jak i formy dorosłe posiadają dobrze wykształcony ogon, w przeciwieństwie do płazów bezogonowych, które posiadają ogon jedynie w fazie larwalnej. W Polsce występują cztery gatunki traszek: traszka grzebieniasta (Triturus cristatus), zwyczajna (Triturus vulgaris), karpacka (Triturus montadoni) i górska (Triturus alpestris). Na terenie WPN występują jedynie traszka grzebieniasta i zwyczajna.
W sezonie wiosennych godów wszystkie gatunki nierozerwalnie związane są z akwenami wodnymi; przede wszystkim jeziorami, rowami melioracyjnymi a nawet okresowymi kałużami. Po sezonie godowym płazy migrują do preferowanych przez siebie biotopów często nawet kilkanaście kilometrów. W najbardziej dalekie wędrówki podążają ropuchy szczególnie zielona, występująca nawet w najbardziej suchych i ciepłych lasach, czasami na samych klifach. Również suche sosnowe bory np.Mierzeji Przytorskiej i okolic Wisełki to biotopy grzebiuszki ziemnej. Przez cały rok blisko wody żyją kumak nizinny i rzekotka drzewna. Najbardziej atrakcyjne biotopy dla większości żab zielonych znajdują się na obszarach nieleśnych – łąki, turzycowiska lub w bardziej wilgotnych lasach – olsy , wilgotne dąbrowy.
Najpoważniejsze zagrożenie dla płazów to kolizja szlaków ich wędrówek do miejsc godów z drogami – część godowisk płazów żyjących na terenie Parku leży poza jego granicami; zanieczyszczenia wód (Zalew Szczeciński, jeziora w zlewni Lewińskiej Strugi) co ma podstawowe znaczenie dla rozwoju skrzeku i kijanek oraz generalne obniżanie się poziomu wód i związany z tym zanik niektórych miejsc godowych.