Lonicera periclymenum L. Wiciokrzew pomorski
Łacińska nazwa rodzajowa pochodzi od nazwiska niemieckiego lekarza i botanika- Adama Lonitzera, żyjącego w XVI w. z greckiego perí= wokoło, dookoła; klýmenon= pnącze, roślina pnąca się; nazwa oddaje charakter rośliny
Rodzina: Przewiertniowate (Caprifoliaceae)
W Polskiej Czerwonej Księdze Roślin – gatunek nieskategoryzowany najczęściej niezagrożony. Kategoria zagrożenia w WPN- nie zagrożony (O) Liczebność w osobnikach na terenie WPN: >1000
Wiciokrzew pomorski jest pnączem owijającym się wokół podpór, dorastającym do 18 m długości (np. na Wolinie). Jego naprzeciwlegle ułożone liście (co znaczy, że z jednego węzła na łodydze wyrastają 2 liście stojące naprzeciw siebie) są eliptyczne, z wierzchu ciemnozielone, błyszczące, a od spodu niebieskawo-zielone. Główkowate kwiatostany złożone z 4-15dużych, pachnących, kremowych kwiatów pojawiają się na szczycie gałązek. Korona jest dwuwargowa, o wardze górnej z czterema łatkami i wardze dolnej jednołatkowej. Kwiaty otwierają się i najbardziej intensywnie pachną o zmierzchu. Kwiat ma wydłużoną rurkę, dlatego zapylać mogą je jedynie długotrąbkowe (nawet do 42 mm dł.) ćmy zawisaki (Sphingidae np. Sphinx ligustri oraz Sphinx pinastri), które mają zdolność zawisania w miejscu na pewien okres czasu przy równoczesnym bardzo szybkim poruszaniu skrzydłami (w czym przypominają najmniejsze ptaki świata- kolibry). Pszczoły i trzmiele wygryzają zaś dziury w dolnej części kwiatu i spijają („kradną”) nektar, nie zapylając kwiatów. Czas kwitnienia przypada na czerwiec-sierpień. Owoce to trujące, ciemnoczerwone, kuliste jagody.
Wiciokrzew pomorski reprezentuje we florze polskiej element subatlantycki, jego zwarty zasięg obejmuje południowo- zachodnią, częściowo środkową Europę. W Polsce osiąga wschodnią granicę zwartego zasięgu. Poza tym ma oderwane stanowiska w byłej Jugosławii, Albanii, Grecji i północnej Afryce. W Polsce wiciokrzew pomorski występuje na Pomorzu Zachodnim i Śląsku. Na terenie Pomorza rośnie głównie w różnych postaciach lasów mieszanych , a ponadto spotyka się w łęgach i olsach. Na terenie Parku rozpowszechniony w nadmorskim lesie brzozowo- dębowym Betulo- Quercetum oraz bukowo- dębowym Fago- Quercetum. Ogólne zasoby rośliny w Parku i na terenach sąsiadujących z nim są jednymi z największych w skali wybrzeża, a nawet kraju. Szczególnie bujnie rośnie w północno-wschodniej części Parku- w pasie przymorskim, okolicach Wisełki, w pobliżu jezior- aż do Warnowa i na wschód od Trzciągowa.
Inne nazwy wiciokrzewu pomorskiego to: wiciokrzew powojowy i róża jerychońska.
Poniżej występowanie rośliny na świecie.
opracowały:
mgr Iwona Kamińska, mgr Ewa Lewicka