Dianthus arenarius L. Goździk piaskowy
Diós ánthos= kwiat Zeusa, oznacza roślinę o pięknych, boskich kwiatach z łacińskiego aréna= piasek co nawiązuje do siedliska, ma jakim występuje roślina
Rodzina: Goździkowate (Caryophyllaceae)
W Polskiej Czerwonej Księdze Roślin – gatunek nieskategoryzowany najczęściej niezagrożony. Kategoria zagrożenia w WPN- wymarły (Ex) Liczebność w osobnikach na terenie WPN: –
Roślina o wysokości 20-40 cm., o łodydze zazwyczaj rozgałęzionej, naprzeciwlegle ulistnionej (ulistnienie oznacza sposób ustawienia liści na łodydze, zaś naprzeciwległe oznacza, ze z jednego węzła wyrastają 2 liście zwykle stojące naprzeciw siebie). Liście są równowąskie, szerokości około 1 mm. Białe kwiaty o 5 postrzępionych płatkach pojawiają się od czerwca do sierpnia. Goździk piaskowy występuje w środkowej i północno- wschodniej Europie. W Polsce, gdzie występuje dość licznie w północnej i wschodniej części kraju, osiąga południowo-zachodnią granicę występowania. W Wolińskim Parku Narodowym jest bezpośrednio zagrożony wyginięciem.
Jest gatunkiem psammofilnym (łac. psámmos= piasek, wydma, gr. philéo= lubię) i światłolubnym. Jest gatunkiem związanym z suchymi murawami piaskowymi siedlisk ubogich z rzędu Corynephoretalia canescentis. Na wyspie Wolin goździk piaskowy występował w okolicach Świętouścia. Jego zasoby były jednak niewielkie i zlokalizowane na niedużym terenie, na skraju i w lukach suchego nadmorskiego boru bażynowego (Emptro nigri- Pinetum). Największymi zagrożeniami okazały się: zanik suchych fragmentów porostowego boru i przeobrażenie się ich w trawiasto- mszysty bór świeży, konkurencja innych gatunków oraz pogorszenie się warunków świetlnych. Jeszcze w 1996 r. stwierdzono kilka kępek, choć prognozowano, że zanikną one w najbliższych latach.
Poniżej występowanie rośliny na świecie.
opracowały:
mgr Iwona Kamińska, mgr Ewa Lewicka