Traszka grzebieniasta wstępuje w Europie i Azji Mniejszej, w Polsce spotyka się ją głównie na nizinach, rzadziej w niższych partiach gór. Z reguły zamieszkuje nieco większe i głębsze zbiorniki, ale znaleźć ją też można w rowach, stawach i zbiornikach potorfowych. W okresie życia lądowego szuka kryjówek w zaroślach, pod zbutwiałymi pniami, czasem w piwnicach i kopcach ziemnych. W porównaniu z innymi traszkami w okresie godowym wyjątkowo długo przebywa w wodzie, a na lądzie jest formą wybitnie wilgociolubną. Na terenie WPN jest gatunkiem rzadkim.
Traszka grzebieniasta jest największym żyjącym w Polsce przedstawicielem traszek. Samce osiągają 15 cm długości, a samice nawet do 18 cm. Charakterystyczne dla tego gatunku jest ubarwienie palców, na które składają się biegnące na przemian poprzeczne czarne i żółte paski. Inną cechą gatunkową jest szare podgardle z czarnymi plamkami. Nazwa gatunku, pochodzi od pojawiającego się u samców w okresie godowym tzw. grzebienia. Jest to fałd skórny ciągnący się od głowy do ogona z przerwą w okolicy krzyżowej.
Traszka grzebieniasta budzi się ze snu zimowego w okolicy marca bądź kwietnia. Samce traszki podobnie jak i innych płazów ogoniastych nie mają możliwości wydawania głosów, dlatego przy kojarzeniu się par, najważniejszą role odgrywają bodźce zapachowe i wzrokowe. Samiec wykonuje przed samicą charakterystyczny taniec, po czym następuje akceptacja bądź odrzucenie ze strony samicy. W przypadku akceptacji, samiec składa spermatofor (pakiet plemników) które samica zbiera kloaką. Ważne jest iż nie dochodzi wtedy do zapłodnienia, a jedynie do zaplemnienia. Zapłodnienie odbywa się później, na krótko przed złożeniem jaj. Jaja składane są pojedynczo i zawijane w liście podwodnych roślin. Po około 2 tygodniach z jaj wykluwają się larwy. Po upływie kolejnych trzech miesięcy następuje przeobrażenie się, a młode traszki w postaci dojrzałej wychodzą na ląd. W fazie dojrzałej, traszki prowadzą ukryty tryb życia. W ciągu dnia ukrywają się w wilgotnych zakamarkach, a wieczorem i nocą polują. Traszki zimują w stertach liści, w spróchniałych drzewach i pod kamieniami. Dojrzałość płciową traszki osiągają w trzecim roku życia.
Traszka zwyczajna występuje w Europie środkowej, północnej i wschodniej oraz w Azji. W Polsce pospolita na nizinach, rzadziej spotyka się ją w górach. Nie jest wybredna w wyborze siedliska. W okresie rozrodu znaleźć ją można we wszelkiego rodzaju zbiornikach wodnych, zaś w okresie życia na lądzie spotyka się ją w miejscach wilgotnych i zacienionych, np.: pod kamieniami, zwalonymi drzewami, w norkach drobnych ssaków, czy w piwnicach. Traszka zwyczajna budzi się ze snu zimowego wcześniej od grzebieniastej-bo już w lutym lub na początku marca. Samice traszki zwyczajnej posiadają w okresie godowym grzebień, jednak znacznie mniejszy i delikatniejszy niż w przypadku samców traszki grzebieniastej. Pokarm traszek stanowią zwierzęta mikroskopijne, larwy owadów, skorupiaki, ślimaki, pająki i owady. Do naturalnych wrogów tych zwierząt należą drapieżne larwy owadów żyjących w wodzie, ryby, zaskroniec, ptaki wodne, jeże, łasice i szczury.